“ปล่อยเดี๋ยวนี้ไอ้หน้าตัวเมีย รังแกผู้หญิงไม่มีทางสู้”
“มานี่ฮาริย่าวันนี้ต่อให้มีปีกเจ้าก็หนีเราไม่พ้น”
อานีสต์ก็เหวี่ยงร่างบางเปล่าเปลือยไปที่เตียงใหญ่ซึ่งอยู่ไม่ไกลนักจากนั้นก็กระโจนเข้าไปนั่งคร่อมใช้มือใหญ่กดบ่าเล็กยึดเจ้าตัวให้นอนนิ่งๆอยู่บนเตียง
ฮาริย่าดิ้นรนทั้งถีบเท้าประเคนกำปั้นเล็กๆ ไปตามลำตัวขององครักษ์หนุ่มเท่าที่เธอจะสามารถทำให้อีกฝ่ายปล่อยเธอได้ทว่ากำปั้นฝ่ามือที่เหวี่ยงสะเปะสะปะไม่ได้สะกิดสะเกาให้นับรบผู้องอาจได้ระคายเคืองผิวตรงกันข้ามกลับสร้างความเร่าร้อนปลุกไฟสวาทให้ลุกโพลนได้มากกว่าเดิมเมื่อฮาริย่าหมดแรงต่อสู้แล้ววางมือแหมะตรงตำแหน่งของยอดอกสีเข้มทั้งสองพอดิบพอดี
“หมดแรงแล้วหรือนางแมวยั่วสวาท”
อานีสต์เลิกคิ้วถามอย่างยียวนก่อนจะทอดกายลงทาบทับแล้วนอนนิ่งๆชั่วขณะเพื่อให้ร่างบางได้ร