“คุณภาคินัย แก้วขอเถอะ....อย่าทำลายแก้วเลยนะคะ” เธอเอ่ยเสียงสั่นเมื่อปากบางหยักเลื่อนลงไปดูดล้อเล่นกับเม็ดทับทิมสีสวย
“กลิ่นแก้ว เป็นเมียฉันเถอะนะ อย่าห้ามเลย ฉันทนไม่ไหวแล้ว แก้ว...”
กลิ่นแก้วก็กรีดร้องดังลั่น ตัวสั่นเทาเพราะความเจ็บและหวาดกลัว คาดไม่ถึงว่าจะเกิดเหตุการแบบนี้ขึ้นกับตัวเอง เธอกำลังถูกข่มขืน!
“คนเลว!”
ร่างหนาที่กำลังพยายามขยับร่างกายผนึกผสานกับร่างงามถึงกับหยุดชะงัก ดวงตาคมปลาบมองลึกเข้าไปในดวงตาที่เอ่อฉ่ำด้วยหยาดน้ำใสๆ เสียงแข็งพร้อมแววตาเกลียดชังมันฉายชัดเสียจนเขาต้องกัดฟันกรอด
“ทำใจซะ เพราะคนเลวคนนี้กำลังจะได้เป็นผัวเธอ กลิ่นแก้ว”