“อย่าเกร็งน่า...”
“ไม่ได้เกร็งค่ะแค่ตื่นเต้น”
“ตื่นเต้นก็ไม่ต้องขยับหนีก็ได้ มันไม่เหมาะเจาะสักทีเห็นไหม”
“ไม่เห็นค่ะ”
“ถ้าอย่างนั้นก็ลุกขึ้นมาดู” พริบตาเดียวดลภักษ์ก็คว้าตัวปิยวดีลุกขึ้นนั่งพร้อมกับบังคับกลายๆ ให้ก้มหน้ามอง ทำเอาหญิงสาวต้องส่ายหน้าพร้อมกับเอนตัวหนี
“ไม่เอาเปรียวไม่มอง มันน่าเกลียดจะตายไป”
“น่าเกลียดตรงไหน เรื่องธรรมชาติแท้ๆมันเป็นจุดเริ่มต้นของการกำเนิดชีวิตใหม่เชียวนะ”
(แสดงความคิดเห็น)
ความคิดเห็น
ยังไม่มีผู้แสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับหนังสือเล่มนี้